พรรครีพับลิกันครองเสียงข้างมากในสภาผู้แทนราษฎรอย่างเฉียดฉิว หลังการเลือกตั้งรัฐเวอร์จิเนีย
พรรครีพับลิกันครองเสียงข้างมากในสภาผู้แทนราษฎรอย่างเฉียดฉิว หลังการเลือกตั้งรัฐเวอร์จิเนีย
จากการรายงานของ CNN นายไมค์ จอห์นสัน ประธานสภาผู้แทนราษฎร ยังคงครองเสียงข้างมากอย่างเฉียดฉิว แต่ขนาดของเสียงข้างมากนั้นแคบลงอีกครั้งหลังจากการเลือกตั้งเมื่อเร็วๆ นี้ในรัฐเวอร์จิเนีย
นายเจมส์ วาคินโชว์ จากพรรคเดโมแครต จะชนะที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นของนายเจอร์รี คอนนอลลี ผู้ล่วงลับ หลังจากเข้ารับตำแหน่งแล้ว สัดส่วนในสภาผู้แทนราษฎรจะเป็น 219 ที่นั่งสำหรับพรรครีพับลิกัน และ 213 ที่นั่งสำหรับพรรคเดโมแครต โดยมีที่นั่งว่าง 3 ที่นั่ง
การเปลี่ยนแปลงนี้หมายความว่า นายจอห์นสันสามารถเสียคะแนนเสียงของพรรครีพับลิกันได้เพียง 2 เสียงในการลงคะแนนเสียงตามแนวทางของพรรค ซึ่งน้อยกว่าเดิม 1 เสียง
ผลกระทบที่สำคัญและบริบททางประวัติศาสตร์
ในช่วงเริ่มต้นของการประชุมสภาผู้แทนราษฎรครั้งที่ 119 ความผันผวนดังกล่าวถือว่าน้อยที่สุดในรอบเกือบศตวรรษ ซึ่งเป็นบททดสอบที่สำคัญสำหรับพรรครีพับลิกันในการผลักดันนโยบายของสหรัฐฯ ด้วยฐานเสียงที่จำกัด
ในการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา พรรครีพับลิกันชนะ 220 ที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร พรรคเดโมแครต 215 ที่นั่ง ซึ่งเป็นเสียงข้างมากที่กว้างที่สุดนับตั้งแต่ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่
ในช่วงเริ่มต้นวาระใหม่ สัดส่วนอยู่ที่ 219-215 เนื่องจากนายแมตต์ เกตซ์ อดีตสมาชิกพรรครีพับลิกันจากรัฐฟลอริดา ตัดสินใจที่จะไม่กลับเข้าสู่สภาคองเกรส
การผ่านร่างกฎหมายต้องใช้เสียงข้างมากของผู้ที่เข้าร่วม การลงคะแนนเสียงจำนวน 218 เสียง ถือเป็นจำนวนที่สำคัญในสภาผู้แทนราษฎรที่มี 435 ที่นั่งเต็ม การปรากฏตัวของที่นั่งว่าง หรือการขาดการลงคะแนนเสียง สามารถลดเกณฑ์นี้ลงได้ หรือนำไปสู่การลงคะแนนเสียงที่เสมอกัน
เมื่อเวลาผ่านไป ประวัติศาสตร์ของสภาผู้แทนราษฎรแสดงให้เห็นว่า แม้จะมีเสียงข้างมากเพียงเล็กน้อย การเปลี่ยนแปลงก็เป็นไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแต่ละปีหลังจากการลาออก หรือการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่กระตุ้นให้เกิดการเลือกตั้งพิเศษ และการเปลี่ยนแปลงในความสมดุล
ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า การเผชิญหน้ากันส่วนกลางในสภาคองเกรสจะมุ่งเน้นไปที่การจัดหาเงินทุนให้กับรัฐบาล และการปิดตัวของรัฐบาลที่อาจเกิดขึ้นในช่วงปลายเดือนกันยายน